Domy im. Pellego - Obecny wygląd budynku nr 75 pochodzi z 1931 roku. Jego właściciel, przemysłowiec Vilém Pelly starszy, zakończył całkowitą przebudowę trzech budynków o numerach 75, 76 i 268 – połączył je w jeden budynek, zaprojektowany przez słynnego praskiego architekta inż. Aloisa Dryáka. Każdy z wyżej wymienionych trzech budynków miał do tej pory swoją własną historię. W tym miejscu stał od około 1789 roku zajazd później nazywany „Pod Zielonym Drzewem” („U zeleného stromu“.). W 1864 roku budynek został zakupiony przez miasto Police (nad Metują), a do 1919 roku pełnił on funkcję Domu Radnych. W 1920 roku dom został kupiony przez przemysłowca Viléma Pellego (właściciela sąsiedniego domu nr 76), który w latach 1928-1931 nadał budynkowi obecny wygląd.

Ratusz - budynek był pierwotnie prywatnym domem. Polecił go zbudować inspektor nieruchomości klasztornych z Hradca Kralowego w 1718 r.. W 1740 roku budynek został wykupiony przez władze miejskie i przeniesiono do niego urząd miasta, który znajdował się dotychczas w budynku pod nr 77. W 1842 roku w Policy wybuchł wielki pożar, który strawił barokową wieżę ratuszową. Dopiero w 1876 roku budynek otrzymał współczesny wygląd.

Kolumna NMP Bolesnej. - z 1707 roku, zaprojektowana w pracowni wiodącego rzeźbiarza Jana Brokofa.

Pijalnia wody pitnej „Julinka” - jest zasilana przez studnię artezyjską o głębokości 70 m pochodzącą z górnej warstwy polickiego podłoża kredowego. Jest to metalowy obelisk z podwójnym wylotem wody, ozdobiony rzeźbą kobiety, którego budowę ukończono w 1906 roku. Przedsięwzięcie sfinansował burmistrz Vilem Pelly. Współczesny charakter nadano budowie w 2015 roku. Jakość wody jest regularnie sprawdzana - Woda pitna.

Kościół Wniebowzięcia NMP - powstał krótko po 1253 r. dokończono go około 1294 roku. Jest to wczesnogotycka trójnawowa bazylika. W środkowej części zachodniej elewacji znajduje się bogato zdobiony wczesnogotycki łamany portal z głębokimi ościeżami, który powstał około 1270 roku i jest rzadkim rzeźbiarskim zabytkiem. Kościół spłonął w XV wieku i został przebudowany w latach 1716-1723 w częściowo barokowym stylu, wraz z nowym barokowo-gotyckim sklepieniem w głównej nawie. Po obu stronach wejściowego portalu znajdują się cztery barokowe rzeźby świętych benedyktynów z 1770 roku.

Kaplica cmentarna - fragment dawnego kościoła parafialnego Narodzenia NMP, zbudowanego w drugiej połowie XIII wieku. Barokowa przebudowa wczesnogotyckiego kościoła nastąpiła w latach 1712-1714 przez opata Otmara. Podczas józefińskiej sekularyzacji kościół został zdesakralizowany w 1787, w 1792 roku rozebrano go a prezbiterium zamieniono na kaplicę cmentarną. Dawna dzwonnica była w 1720 podwyższona i przebudowana do obecnej formy. Znajdują się tam dwa cenne dzwony, jeden z 1486 roku a drugi z 1491 roku.

Klasztor – założony w 1213 roku przez benedyktynów z Brzewnowa, początkowo wczesnogotycka budowla pochodząca z 1306 roku, odbudowana w latach 1676-1772.

Stara Szkoła (Dřevěnka) jest to barokowy budynek z muru pruskiego z 1785 roku. Na parterze znajdują się dawne klasy a na piętrze replika mieszkania z początku XX wieku. Ekspozycja nie przedstawia szkoły z czasów, kiedy odbywała się w niej nauka, ale z czasów późniejszych. Stara szkoła jest miejscem okazjonalnych wystaw oraz miejscem pamięci i tradycji rzemiosła. W ciągu roku odbywają się tutaj różne imprezy nawiązujące do tradycyjnych świąt i zwyczajów.

Zwiedzanie na życzenie – Stara Szkoła jest częścią wystawy przynależnej do Muzeum Miasta Police nad Metują.

Památková zóna lidové architektury Skalka (část České Metuje) — celek roubených stavení, původní dřevěná zvonička.

Roubené chalupy a zděné domy z 19. stol. se zachovaly v každé z obcí Policka. Významnějšími celky nebo stavbami jsou Kalabon v Bezděkově nad Metují, Šolcovna v Suchém Dole nebo roubená kovárna z roku 1799 s pískovcovými sloupy v průčelí v Machově.

Církevní památky — kaple P. Marie Lurdské a křížová cesta se Soudní bránou u Suchého Dolu; kostel sv. Prokopa (postavený dle projektu K. I. Dientzenhofera v letech 1724–1729) a kamenné plastiky v Bezděkově nad Metují; kaple Panny Marie (1777) v České Metuji; kostel sv. Václava (dle projektu M. Allia z roku 1675) a sloup Panny Marie Bolestné v Machově; boží muka na Velkých Petrovicích; četné plastiky a kříže v krajině v okolí obcí. Kaple P. Marie s vyhlídkovým ochozem (z roku 1733 podle návrhu K. I. Dientzenhofera, na půdorysu hvězdy) na Hvězdě v Broumovských stěnách; studánka Samaritánka na Ostaši s pískovcovým reliéfem (1856) Kristus u studnice Jákobovy.

Kamenné smírčí křížem u České Metuje (1501), v Bezděkově nad Metují a dva v Pěkově. Často se k nim váží různé pověsti.

Mezi další zajímavosti patří např. haltýře (studny zakryté roubenou stavbou) v Bezděkově nad Metují a u Petroviček, nově zrekonstruovaná zvonička (1898) v Bukovici nebo dřevěná chata z roku 1855 v alpském slohu na Hvězdě v Broumovských stěnách.

Muzeum v přírodě vzniklo v roce 1984 jako součást Regionálního muzea ve Wałbrzychu. Stálou expozici tvoří památkové objekty dřevěné lidové architektury oblasti Sudet. Domy mají nejen mistrně provedenou konstrukci, která dokazuje znamenitou práci tehdejších tesařů, ale nachází se v nich i dochovaný nábytek a hospodářské nářadí z 18., 19. a z počátku 20. století.

Skanzen leží na rozlehlém svahu (od 515 do 590 m n. m.), z jehož nejvyššího místa od větrného mlýna, se naskýtá nádherný výhled na Sněžku a Krkonoše.

Teatr im Kolara - Budynek został zbudowany w latach 1939 - 1940. Historia amatorskich występów w Policy nad Metują jest znacznie starsza (od 1820 roku). Budynek teatru został zbudowany, dzięki Stowarzyszeniu Teatralnemu Firmy Kolar, przez firmy budowlane Štěpána Škopa i Josefa Šustra, zaprojektował go architekt Čenek Muzik z Chocni.

Slezský Jeruzalém, nejznámější mariánské poutní místo v polských Sudetech. Dominantou je barokní bazilika Navštívení Panny Marie ve slohu italského baroka, s bohatě zdobeným průčelím a vstupem po monumentálním schodišti. Dalšími zajímavostmi obce je pohyblivý betlém (szopka ruchoma) a skanzen s mnoha zajímavými předměty. V obci i okolí stojí kapličky a zastavení Kalvárie.

Kostnice je evropským unikátem. Výzdobu kaple tvoří srovnané lebky a kosti kolem tří tisíc obětí válek a epidemií moru. V kryptě pod kaplí je dalších asi 20 tisíc lidských ostatků. Jedná se v podstatě o velký společný hrob obětí Slezských válek z let 1740–1742 a 1744–1745 a obětí epidemií z 18. století.

Kapli postavil v roce 1776 kněz Václav Tomášek. Stavba budovy, sbírání lidských ostatků, jejich dezinfekce a impregnace mu trvaly osm let.

Kostnice je jedinečným obrazem pomíjivosti a křehkosti člověka; společně zde leží ostatky pradávných rodin, přátel i nepřátel.

Jednou za rok, o půlnoci ze 14. na 15. srpna, se v czermenské kostnici slouží mše za ty, jejichž ostatky zde nalezly poslední spočinutí, a také za všechny, kdo zemřeli v důsledku nemoci nebo nešťastné náhody.

Vedle kostnice se nachází skanzen zaniklých a mizejících řemesel.

Zámek Książ je největším zámkem Dolního Slezska a třetím největším zámkem v Polsku. Vznikl na strmém skalnatém ostrohu.

Podzemní štoly v oblasti obcí Osowka a Walim se začaly razit po roce 1943, pravděpodobně jako továrna hitlerovských tajných zbraní. Na svazích hor kolem blízké Walimi ke konci druhé světové války vznikl obrovský komplex podzemních štol a chodeb.

Část podzemních chodeb a hal je zpřístupněných k prohlídce. S průvodcem je možné projít trasu o délce cca 750 m. V podzemí jsou instalovány výstavy, mj. o hlavních stanech Hitlera a zbrojním průmyslu třetí říše v podzemních prostorách.

Kromě své lázeňské funkce jsou Duszniki Zdrój také zajímavou turistickou destinací. Nachází se zde řada architektonických zajímavostí, mezi které patří náměstí, historická papírna s papírenským muzeem a několik sakrálních staveb. Duszniki jsou po Varšavě a Żelazowé Woli třetím nejznámějším místem v Polsku spojeným s osobou Fryderyka Chopina.

Świdnica je zajímavé město s bohatou historií. Nejznámější památkou města, zapsanou na seznamu Světového kulturního dědictví UNESCO, je Kostel Míru pw. Św. Trójcy. Neodmyslitelným cílem výletů je také katedrála.

Park miniatur představuje známé stavby z celého světa, zejména Evropy.

Město Kłodzko, přezdívané někdy „Malá Praha“, je střediskem regionu. Vedle četných historických budov a barokních a klasicistních obytných domů patří mezi zdejší zajímavosti mohutná pevnost, radnice, farní kostel Panny Marie, Muzeum Hrabství kladského nebo kamenný most. Tento most v mnohém připomíná pražský Karlův most a patří mezi nejstarší v Polsku – přesto jej však dosud nestrhla žádná povodeň.

Horská strážní pevnost z 18. století. Jedná se o jednu z největších pevností tohoto typu v Evropě.